कसला माज करतो आपण? कसला सार्थ(?) अभिमान असतो आपल्याला? सत्तेचा? पदाचा? संपत्तीचा? ज्ञानाचा? सौंदर्याचा? शिक्षणाचा? सुंदर घराचा? मी शहरात राहतो याचा? माझी बायको सुंदर आहे ह्याचा? माझी मुलं हुशार आहेत ह्याचा?
माज म्हणजे, ह्यापैकी माझ्याकडे काहीतरी आहे म्हणून मी दुसर्याला कमी लेखतो. देवाच्या काठीला आवाज नसतो हे माहित आहे का तुम्हाला? इथे क्षणात होत्याचे नव्हते होऊ शकते. रातोरात रंकाचा राव होऊ शकतो. मी सडेतोड आहे. मला जे पटते तेच मी करतो. हे कोणाला सांगता आपण? ह्यालाच मी ताठा म्हणतो. माज म्हणतो. दुसर्याचे ते कार्ट, माझे ते मूल. मी मी म्हणणारे आले आणि गेले. काळ कोणासाठी थांबतो? काळाच्या ह्या पसाऱ्यात तुमची किंमत काय? सगळे क्षणभंगुर आहे. स्वतःच्या कोशातून बाहेर या. माज सोडा. अहंकार सोडा. नम्र व्हा. बोलते व्हा. मौनीबाबा होणे काय कामाचे? मौनं सर्वार्थ साधनं ह्याने काही साध्य होत नाही. जिथे बोलले पाहिजे, तिथे बोललेच पाहिजे. मौनामुळे गैरसमजाला थारा मिळतो. प्रसंगी एक छोटेसे हास्य सुद्धा खूप बोलके असते. तुमचा चेहरा हा तुमच्या व्यक्तिमत्वाचा आरसा असतो. एका ज्योतीने दुसरी ज्योत पेटवता येतेना. तसेच तुमचे एक हास्य दुसऱ्याच्या चेहऱ्यावर आणखी एक हास्य निर्माण करू शकते. सुधारा. अजूनही वेळ गेलेली नाही. दुर्मुखलेपणा सोडा. का जळत राहायचं. का कुढत राहायचे? जाणते व्हा. कशाला कोणाचा मत्सर करायचा? त्याला जे मिळाले ते त्याचे प्रारब्ध. ते त्याचे कर्म. तुम्ही जेव्हा त्याच्यावर जळता तेव्हा तुम्हाला हे कळत नाही कि तुम्ही स्वतःचे अध्यात्मिक पतन करून घेत आहात. कशाला कुणाशी स्पर्धा करायची? त्याने काय साध्य होणार? तो सुखात असतो आणि तुम्ही गु खात बसता. त्याने गाडी घेतली झालं, तुम्हाला ज्वर चढला. तो वीक एंड ला सह कुटुंब फिरायला जातो झालं तुम्हाला फेफरे आले. त्याने एसी लावला झालं तुम्हाला पण तुमची बिलं वाढवायची आहेत. तिने छान साडी घेतली. महागातली. तुम्ही पण घेणार तुमच्या बायकोला साडी. महागातली. कोणाला दाखवायचं हे सगळ. काय साध्य करायचे. स्पर्धा हि स्वतःशी करावी. कष्ट त्यासाठी घ्यावेत. त्याच्याकडून घ्यायचे तर त्याचे गुण घ्या. त्याची शिस्त घ्या. तो कसा जबाबदारीने वागतो. तो कसा आपल्या कुटुंबाला वेळ देतो. तो इतरांशी कसा वागतो. त्याचे आदर्श काय आहेत. दुसऱ्याचा आदर करा म्हणजे तुमचा हि लोक आदर करतील. give and take. प्रेम द्या म्हणजे प्रेम मिळेल. जिथे माज आहे, जिथे मत्सर आहे, जिथे द्वेष आहे, ताठा आहे, तिथे प्रेम मिळेल? विचार करा. तुम्ही स्वतःला साधक म्हणवता. तुमच्या तथाकथित गुरूंना भेटता. गुरु स्थानावर जाता. साधना करता. जर असे असेत तर काम, क्रोध, लोभ, मोह, मद, मत्सर ह्या ज्या वृत्ती तुमच्यात उफाळून येतात त्या शांत झाल्याच पाहिजेत. नाही. तर तुम्ही साधना भ्रष्ट व्यक्ती आहात. उगाच हि ढोंग सोडून द्या. सावध व्हा. वेळ खूपच कमी आहे. तुमची साधनेची गाडी डीरेल झाली आहे. तुमच्या गुरुंजवळ प्रांजळ पणे कबूल करा. ते कृपा करतील. निश्चित.
माज म्हणजे, ह्यापैकी माझ्याकडे काहीतरी आहे म्हणून मी दुसर्याला कमी लेखतो. देवाच्या काठीला आवाज नसतो हे माहित आहे का तुम्हाला? इथे क्षणात होत्याचे नव्हते होऊ शकते. रातोरात रंकाचा राव होऊ शकतो. मी सडेतोड आहे. मला जे पटते तेच मी करतो. हे कोणाला सांगता आपण? ह्यालाच मी ताठा म्हणतो. माज म्हणतो. दुसर्याचे ते कार्ट, माझे ते मूल. मी मी म्हणणारे आले आणि गेले. काळ कोणासाठी थांबतो? काळाच्या ह्या पसाऱ्यात तुमची किंमत काय? सगळे क्षणभंगुर आहे. स्वतःच्या कोशातून बाहेर या. माज सोडा. अहंकार सोडा. नम्र व्हा. बोलते व्हा. मौनीबाबा होणे काय कामाचे? मौनं सर्वार्थ साधनं ह्याने काही साध्य होत नाही. जिथे बोलले पाहिजे, तिथे बोललेच पाहिजे. मौनामुळे गैरसमजाला थारा मिळतो. प्रसंगी एक छोटेसे हास्य सुद्धा खूप बोलके असते. तुमचा चेहरा हा तुमच्या व्यक्तिमत्वाचा आरसा असतो. एका ज्योतीने दुसरी ज्योत पेटवता येतेना. तसेच तुमचे एक हास्य दुसऱ्याच्या चेहऱ्यावर आणखी एक हास्य निर्माण करू शकते. सुधारा. अजूनही वेळ गेलेली नाही. दुर्मुखलेपणा सोडा. का जळत राहायचं. का कुढत राहायचे? जाणते व्हा. कशाला कोणाचा मत्सर करायचा? त्याला जे मिळाले ते त्याचे प्रारब्ध. ते त्याचे कर्म. तुम्ही जेव्हा त्याच्यावर जळता तेव्हा तुम्हाला हे कळत नाही कि तुम्ही स्वतःचे अध्यात्मिक पतन करून घेत आहात. कशाला कुणाशी स्पर्धा करायची? त्याने काय साध्य होणार? तो सुखात असतो आणि तुम्ही गु खात बसता. त्याने गाडी घेतली झालं, तुम्हाला ज्वर चढला. तो वीक एंड ला सह कुटुंब फिरायला जातो झालं तुम्हाला फेफरे आले. त्याने एसी लावला झालं तुम्हाला पण तुमची बिलं वाढवायची आहेत. तिने छान साडी घेतली. महागातली. तुम्ही पण घेणार तुमच्या बायकोला साडी. महागातली. कोणाला दाखवायचं हे सगळ. काय साध्य करायचे. स्पर्धा हि स्वतःशी करावी. कष्ट त्यासाठी घ्यावेत. त्याच्याकडून घ्यायचे तर त्याचे गुण घ्या. त्याची शिस्त घ्या. तो कसा जबाबदारीने वागतो. तो कसा आपल्या कुटुंबाला वेळ देतो. तो इतरांशी कसा वागतो. त्याचे आदर्श काय आहेत. दुसऱ्याचा आदर करा म्हणजे तुमचा हि लोक आदर करतील. give and take. प्रेम द्या म्हणजे प्रेम मिळेल. जिथे माज आहे, जिथे मत्सर आहे, जिथे द्वेष आहे, ताठा आहे, तिथे प्रेम मिळेल? विचार करा. तुम्ही स्वतःला साधक म्हणवता. तुमच्या तथाकथित गुरूंना भेटता. गुरु स्थानावर जाता. साधना करता. जर असे असेत तर काम, क्रोध, लोभ, मोह, मद, मत्सर ह्या ज्या वृत्ती तुमच्यात उफाळून येतात त्या शांत झाल्याच पाहिजेत. नाही. तर तुम्ही साधना भ्रष्ट व्यक्ती आहात. उगाच हि ढोंग सोडून द्या. सावध व्हा. वेळ खूपच कमी आहे. तुमची साधनेची गाडी डीरेल झाली आहे. तुमच्या गुरुंजवळ प्रांजळ पणे कबूल करा. ते कृपा करतील. निश्चित.
No comments:
Post a Comment